با نفوذ فرهنگ و تمدن غرب در دوره قاجار، نهضت ترجمه نیز وارد کشور شد و بسیاری از کتب غربی ترجمه شد. یکی از موضوعاتی که در این نهضت مورد توجه قرار داشت، نمایشنامههای غربی بود که در حیطههای مختلف ترجمه شد. عمده این آثار مربوط به آثار فرانسوی بود.
در کنار مقبره سلطان خدابنده مسجدی وجود داشت که بسیاری از مسافران و مستشرقان غربی توجه ویژهای به آن داشتهاند. این مسجد از دید بسیاری از این افراد از جمله آدام اولئاریوس، مسجدی کاملا هنری و منحصربه فرد بوده است. او در مورد بخشهای مختلف این مسجد آورده است
بحث شاهکارهای هنر ایران بدون ذکر هنر معماری ناقص است. در حقیقت وجود و کمال بسیاری از هنرهای دیگر وابسته به هنر معماری است. از آغاز کار (مثلا در شهر کشف شده واقع در تپه گوره در حدود 4000 سال ق.م.) توقع مردم از هنر معماری بیش از جنبه فایده آن بوده است.
موسیقی درمانی، حرفه ای مرتبط با بهداشت و سلامتی است که در آن فرد درمانگر، موسیقی و تمام جنبه های فیزیکی، هیجانی، ذهنی، اجتماعی، زیبایی شناختی و روحی آن را به کار میگیرد تا با حفظ افزایش سلامتی درمـان شـونده کمک شود.
روزنامه فکاهی توفیق،که طولانیترین دوران انتشار را در بین مطبوعات طنز ایران داشت و از جهاتی باید آن را موفقترین نشریهء طـنز در تـاریخ مـطبوعات ایران به حساب آورد،از جمله نـشریاتی بـود کـه آگاهانه و با اصرار به فرهنگ مردم توجه داشت و به قول ادبا، این مهم را نصب العین خود قرار داده بود.
ایرانیان در سالهای اقامت و مهاجرت خود در جزیره زنگبار اقدام به ساخت ابنیه،مساجد و عماراتی نـمودند که برخی از این آثار با توجّه به رطوبت هوا از بین رفته و چندین ساختمان و بنای آن نیز هنوز پابـرجاست کـه جـملگی حکایت از نفوذ فرهنگ و تمدّن اصیل ایران و اسلام در این جزیره دورافتاده دارد.
فهرست مخارج ضروری دربار شاهنشاهی و فقدان تامین اعتبار آن در بودجه شورای مرکزی جشن شاهنشاهی مشتمل بر : تامین هزینه های البسه ی مستخدمین دربار در مراسم جشن ، خریداری کسورات سرویس غذاخوری دربار ، تامین مخارج سفر هنرمندان وزارت فرهنگ و هنر ، تهیه نیمتاج برلیان و ... جهت پری سیما پهلوی و ...
اولین عکاس حرفهای ایران آقا رضا فرزند میرزا اسماعیل جـدید الاسلام بود که تحت آموزش یک عکاس فرانسوی به نام فرانسیس کارلهیان قـرار گرفت. آقا رضا در 1280 هـ. ق/1863 م. به لقـب«عـکاسباشی» مفتخر شد. وی بعدها «آجودان مخصوص» و سپس «اقبال السلطنه» لقب گرفت.
اولین موزه ایران در سال 1293هـ.ق و پس از بـازگشت ناصر الدین شاه از سفر فرنگ در عمارت گلستان تأسیس شد که هنوز با نام «موزه کاخ گلستان» فعال است. صنیع الدوله در روزنامه ایران در سال 1293 ق دعوت عامی از مردم کرد تا جواهر گرانبها، اشـیای نـفیس و قدیمه خود را جهت اتاق موزهی همایونی،به قیمت عادلانه در اختیار دار الطباعه قرار دهند.
قلعهای باشکوه از دوران ساسانی در 20کیلومتری جنوب غربی فومن خودنمایی میکند. این قلعه که به قلعه حسامی یا رودخان معروف است، در کنار روستایی به همین نام است و با دیوارهایی به طول 1500متر و 65 برج و بارو گردشگران را جذب خود کرده است. فاصله قلعه رودخان تا شهر ماکلوان ۲۵کیلومتر و تا ماسوله ۴۵کیلومتر و تا شفت ۲۰ کیلومتر است . . .
کتیبه های موجود در گنجنامه همدان نوشتارهایی از دوران داریوش و خشایارشاه است. این کتیبه ها بر دل یکی از صخرههای الوند در فاصله ۵ کیلومتری غرب همدان حکاکی شدهاست. نکته قابل توجه آنکه این کتیبهها هر کدام در سه ستون ۲۰ سطری و به سه زبان پارسی باستان، عیلامی و بابلی نو نوشته شدهاند.
در ایران معاصر ما شاهد کاربست امثال و ضرب المثلهای مختلفی جهت بیان مقصود و نظر خود هستیم. یکی از این امثال پرکابرد، مثل «هم از توبــره خـوردن و هـم از آخـــور» می باشد...
اتحاد جماهیر شوروری حاکمیت ایران را به نحوی که در مغز ما وجود دارد، رعایت نکرده بود. طبق مدارکی که ما در دست داشتیم بیش از پیش در امور داخلی ایران مداخله می کردند...
مسیو ژول ریشار فرانسوی یکی پیشگامان هنر و فن عکاسی در ایران است که تاریخ عکاسی ایران به او مدیون است. وی در 1844، درحالیکه بیست و هشت سال داشت، به ایران آمد و این خاک را به عنوان وطن دوم خود بـرگزید.
بسیاری از افراد خاندان پهلوی به راحتی و برخلاف قانون اساسی به رانتخواری و سایر فسادهای اقتصادی دست میزدند بدون آنکه در قبال آن رفتارها مجازات شوند، حال آنکه اگر افراد عادی و غیروابسته به رژیم مرتکب آن فسادهای میگشتند با مجازاتی سنگین مواجه بودند.
به گواه تاریخ، یکی از علاقمندیهای اصلی و مهم شاهان قجری به ویژه ناصرالدین شاه قاجار هنر عکاسی می باشد. ناصرالدین شاه سعی کرده بود با استخدام عکاسان خارجی، لحظات رویایی از تاج و تاخت خویش را به تصویر بکشد. تا پیش از انقلاب مشروطه، «دال اصلی» کلیدی و محوری گفتمـان عکاسی ایران «شاه» است . . .
رضی الدین در سال ۱۰۳۷ هجری قمری دیده از جهان فرو بست. او را در محل خانقاهش در تویسرکان به خاک سپردند. از او حدود ۱۲۰۰بیت شعر به جا مانده که معروفترین آنها ساقی نامهٔ اوست. ساقی نامه وی را باید مهمترین اثر این شاعر همدانی به شمار آورد.